ÖZET: Yol kenarı denetim istasyonunda denetim memuru olarak görev yapan sanığın katılanın sevk ve idaresindeki aracı durdurup, araç içerisindeki kişilerin yolcu olduğunu söyleyip, katılandan yolcu taşıma belgesi istediği, katılanın yolcu taşıma belgesi olmadığını, beyan etmesi üzerine, 100 TL vermesi halinde ceza yazmayacağını söylediği, katılanın bunu kabul etmemesi üzerine cezai işlem uygulandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; yapılan yargılamada katılanın olaydan hemen sonra şikayetçi olmadığı, tanık beyanlarının soyut olduğu, ayrıca bu kişilerin katılanın yakınları oldukları ve beyanlarının objektif olarak değerlendirilemeyeceğinden suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı kabul edilerek beraatine karar verilmiştir.
KARARIN TAM METNİ:
Yargıtay 5. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/411
Karar No: 2023/1177
Karar Tarihi: 15.02.2023
I. HUKUKÎ SÜREÇ
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısı ve katılan 17.05.2013 ve 04.06.2013 havale tarihli dilekçeleri ile; sanığın mahkumiyetine yeterli delilin bulunmasına rağmen beraat kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle kararı temyiz etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinde Adana Ulaştırma Bölge Müdürlüğüne bağlı Çamalan 2 nolu yol kenarı denetim istasyonunda denetim memuru olarak görev yapan sanığın katılanın sevk ve idaresindeki aracı durdurduğu, yapılan kontrolde aracın içinde …, …, … ve … isimli şahısların yolcu olarak bulunduğunun tespit edilmesi üzerine sanığın katılandan yolcu taşıma belgesi istediği, katılanın yolcu taşıma belgesi olmadığını ancak araçta bulunan şahısların akrabaları ve aynı yerde çalıştığı kişiler olduğunu beyan etmesi üzerine sanığın belgesiz yolcu taşımanın cezai işlem gerektirdiğini fakat 100 TL vermeleri halinde ceza yazmayacağını söylediği, katılanın bunu kabul etmemesi üzerine cezai işlem uygulandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; Mahkemece yapılan değerlendirmede tanıklar …, … ve …'in sanığın görevli olduğu denetim istasyonunda çalıştıkları, alınan ifadelerinde olay günü sanık ile birlikte olduklarını, usulüne uygun şekilde cezai işlem yapıldığını, sanığın katılandan 100 TL para istemediğini beyan ettikleri, katılanın olayın hemen akabinde ihbar ve şikayette bulunmadığı, tanıklar …, …, … ve …'un alınan ifadelerinde sanığın katılandan 100 TL para istediğini beyan etmiş iseler de; bu şahısların katılanın yakınları oldukları ve beyanlarının objektif olarak değerlendirilemeyeceği, bu kapsamda katılan … tanıkların iddialarının soyut olduğu, başkaca maddi bir delil ile desteklenmediği ve delil durumu itibarıyla yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı kabul edilerek beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, O yer Cumhuriyet savcısı ile katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tarsus 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.04.2013 tarihli ve 2012/107 Esas, 2013/101 sayılı Kararında O yer Cumhuriyet savcısı ve katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden O yer Cumhuriyet savcısı ve katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname'ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.02.2023 tarihinde karar verildi.